Nieprzerwane leczenie dabigatranem vs warfaryną u pacjentów poddawanych ablacji migotania przedsionków: badanie RE-CIRCUIT
ACC 2017 |
Autor opracowania: | Dagmara Urbańczyk-Świć |
Uzasadnienie badania: | Zgodnie z wytycznymi ESC poświęconymi migotaniu przedsionków (AF) 2016 u chorych przewidzianych do ablacji należy rozważyć (klasa zaleceń IIa) kontynuację leczenia przeciwkrzepliwego do zabiegu z zastosowaniem antagonistów witaminy K (VKA) lub antykoagulantów nie będących antagonistami witaminy K (NOAC) z utrzymaniem efektywnej antykoagulacji. Podstawą takiego postępowania są przede wszystkim badania obserwacyjne, ich metaanalizy i nieduże badanie z zastosowaniem randomizacji. |
Cel: | Celem badania RE-CIRCUIT była ocena bezpieczeństwa nieprzerwanego leczenia dabigatranem w porównaniu z warfaryną u pacjentów poddawanych ablacji AF. | Materiał i metodyka: | W randomizowanym, wieloośrodkowym, otwartym, kontrolowanym badaniu pacjenci poddawani byli procedurze ablacji napadowego lub przetrwałego migotania przedsionków. Chorzy byli randomizowani do jednej z dwóch grup: otrzymujących dabigatran (150mg 2xdz) lub warfarynę (docelowy poziom INR pomiędzy 2.0 a 3.0). Leczenie przeciwkrzepliwe było utrzymywane cały czas, bez odstawiania w okresie okołozabiegowym. Ablacja AF była wykonywana 4-8 tygodni po włączeniu leczenia przeciwkrzepliwego i kontynuowana przez 8 tygodni po zabiegu. Pierwotnym punktem końcowym był duży epizod krwawienia w okresie 8 tygodni od zabiegu. Drugorzędowym punktem końcowym były: incydent zakrzepowo-zatorowy bądź mały epizod krwawienia. |
Wyniki: | Do badania włączono 704 pacjentów z 104 ośrodków. Zabieg ablacji wykonano u 635 chorych. Obie grupy nie różniły się istotnie w zakresie podstawowych danych klinicznych. Częstość wystąpienia pierwotnego punktu końcowego była mniejsza w grupie chorych otrzymujących dabigatran (5 pacjentów [1.6%] vs 22 pacjentów [6.9%]; bezwzględna różnica ryzyka: -5.3%; 95%CI: -8.4 do -2.2; p<0.001). W porównaniu do leczenia warfaryną, stosowanie dabigatranu wiązało się z mniejszym prawdopodobieństwem wystąpienia okołozabiegowej tamponady i krwiaka w pachwinie. Obie grupy nie różniły się w zakresie częstości mniejszych epizodów krwawienia. Jeden incydent zakrzepowo-zatorowy miał miejsce w grupie chorych otrzymujących warfarynę. |
Wnioski: | U pacjentów poddawanych ablacji migotania przedsionków, nieprzerwane leczenia przeciwkrzepliwego za pomocą dabigatranu związane było z mniejszą liczbą powikłań krwotocznych w porównaniu do nieprzerwanego leczenia za pomocą warfaryny. |