Wieloośrodkowa, randomizowana z aktywną kontrolą ocena bezpieczeństwa i tolerancji dwóch zaślepionych dawek abelacymabu w porównaniu z rywaroksabanem u pacjentów z migotaniem przedsionków
Autor opracowania:
Maria Trusz-Gluza
Cel:
Doustne antykoagulanty nie będące antagonistami witaminy K (NOAC) są bezpieczniejsze od antagonistów witaminy K (VKA), jednak krwawienia nadal pozostają problemem. Pewną nadzieję na przyszłość stwarzają nowe leki będące antagonistami czynnika XI, do których należy abelacymab. Jest to wysoce selektywne, humanizowane przeciwciało monoklonalne, które wiąże czynnik XI uniemożliwiając mu przejście w postać aktywną czyli XIa. Celem badania AZALEA była ocena profilu krwawień spowodowanych abelacymabem wobec rywaroksabanu u pacjentów z migotaniem przedsionków (AF) o umiarkowanym lub dużym ryzyku udaru mózgu.
Materiał i metodyka:
Było to badanie randomizowane, wieloośrodkowe prowadzone w 95 ośrodkach w 7 krajach. Najważniejsze kryteria włączenia: wiek ≥ 55 lat, wywiad AF lub trzepotania przedsionków (AFl) z planowaną antykoagulacją, CHA2DS2-VASc ≥4 lub 3, gdy planowane jest stosowanie leku przeciwpłytkowego lub CrCI ≤50 ml/min. Zgodnie z wynikiem randomizacji (1:1:1) pacjenci otrzymywali podskórnie 1x w miesiącu abelacymab w dawce 90 lub 150 mg, lub rywaroksaban 20 mg/dz. Pierwotny punkt końcowy: duże krwawienie lub nieduże ale istotne klinicznie
Wyniki:
Włączono 1287 pacjentów. Charakterystyka badanych: mediana wieku – 74 lat, kobiety – 44%, mediana CHA2DS2-VASc – 5, przebyty udar mózgu – 15%, przebyte krwawienie – 7%, CrCI ≤50 ml/min – 21%. Ponad 95% zahamowanie aktywności czynnika XI stwierdzono przy dawce abelacymabu 90 mg i 150 mg odpowiednio w 97% i 99%. Mediana czasu stosowania abelacymabu wyniosła 1,8 lat. Badanie przerwano przedwcześnie, gdyż uzyskano większą niż przewidywano redukcję pierwotnego punktu końcowego u leczonych abelacymabem. Wystąpił on u leczonych rywaroksabanem u 8,1%, abelacymabem 150 mg u 2,7% (HR 0,33; 95% CI 0,19-0,55; p<0,001) i abelacymabem 90 mg u 1,9% (HR 0,23; 95% CI 0,13-0,42; p<0,001). Udar mózgu lub zator obwodowy stwierdzono u odpowiednio 1,0, 1,1 i 1,4% leczonych.
Wnioski:
Abelacymab stosowany w dawce 150 mg/miesiąc w porównaniu z rywaroksabanem redukował ryzyko dużego lub istotnego klinicznie krwawienia o 67%, dużego krwawienia o 74% i dużego krwawienia z przewodu pokarmowego o 93%. Rozpoczęto badanie kliniczne 3 fazy LILAC u chorych z AF nie kwalifikujących się do standardowej antykoagulacji. Zgodnie z randomizację otrzymują abelacymab 150 mg lub placebo.