Kongres:

Autor opracowania:

Cel:

Semaglutyd jest analogiem ludzkiego glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1), hormonu inkretynowego. Dotychczasowe badania wykazały, że u pacjentów z cukrzycą redukuje ryzyko różnych niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych. Nie wiadomo natomiast, czy wykazuje takie działanie u osób z nadwagą lub otyłością bez cukrzycy, co postanowiono ocenić w badaniu SELECT.

Materiał i metodyka:

Było to badanie randomizowane, podwójnie zaślepione prowadzone w 804 ośrodkach w 41 krajach. Najważniejsze kryteria włączenia: wiek ≥ 45 lat, BMI ≥27, rozpoznana choroba sercowo-naczyniowa w postaci przebytego zawału serca, przebytego udaru mózgu lub objawowej choroby tętnic obwodowych. bez rozpoznanej cukrzycy. Zgodnie z wynikiem randomizacji (1:1) pacjenci otrzymywali podskórnie 1x w tygodniu semaglutyd 2,4 mg lub placebo. Pierwszorzędowy punkt końcowy był złożony i obejmował zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawał serca lub udar mózgu.

Wyniki:

Włączono 17 604 pacjentów – w grupie semaglutydu 8803, a w grupie placebo 8801 osób. Charakterystyka badanych: średni wiek – 61,6 lat, mężczyźni – 72%, BMI – 33,3. Średni czas stosowania semaglutydu lub placebo wyniósł 34 miesiące, a całej obserwacji 40 miesięcy. Pierwotny punkt końcowy wystąpił w grupie semaglutydu u 6,5% badanych i u 8% w grupie placebo (HR 0,80; 95% CI 0,72-0,90; p<0,001). Zdarzenia niepożądane powodujące potrzebę odstawienia leku stwierdzono w grupie leku i placebo u odpowiednio 16,6% i 8,2% badanych (p<0,001).

Wnioski:

U pacjentów z istniejącą chorobą sercowo-naczyniową i nadwagą lub otyłością bez cukrzycy co tygodniowe podawanie semaglutydu w dawce 2,4 mg wykazało przewagę nad placebo w redukcji zgonu sercowo-naczyniowego, zawału serca lub udaru w trakcie 40-miesięcznej obserwacji.