I-STOP-AF Trial, Individualized Studies of Triggers of Atrial Fibrillation: A Randomized Controlled Trial
AHA 2021 |
| Autor opracowania: | Maria Trusz-Gluza |
| Uzasadnienie badania: | Migotanie przedsionków (AF) jest powszechną arytmią, której wystąpienie u pacjentów często wiąże się z różnymi czynnikami, co nigdy nie było zweryfikowane w prospektywnym badaniu. Celem I-STOP-AF Trial było wykazanie, czy indywidualnie wykrywane czynniki wyzwalające AF odpowiadają tym odczuwanym przez pacjenta oraz czy ich modyfikacja pozwoli na redukcję epizodów arytmii. | Materiał i metodyka: | Badanie prowadzono systemem zdalnym posługując się przeznaczoną do tego celu aplikacją na smartfonie. Pacjentów randomizowano w trybie 1:1 do monitorowania epizodów AF bez śledzenia czynników je wyzwalających (wyłącznie monitorowanie) lub dodatkowo testowano ich na obecność wyzwalaczy mogących powodować lub wpływać na przebieg arytmii (testowanie wyzwalaczy AF). Uwzględniono następujące czynniki mogące wpływać na AF: alkohol, kawa, brak snu, odwodnienie, wysiłek, zimne pożywienie lub napój, duży posiłek, leżenie na lewym boku, dieta, inne. Kryteria włączenia: wiek ≥18 lat, posiadanie własnego smartfona, napadowe objawowe AF, zainteresowanie w poszukiwaniu przypuszczalnego wyzwalacza AF. Kryteria wykluczenia: planowana zmiana leczenia w najbliższych 6 miesiącach, brak znajomości języka angielskiego. Pacjentów wyposażono w urządzenia do zapisu EKG współpracujące ze smartfonem (Cardia Mobile, Alive Cor). W grupie „testowania wyzwalaczy AF” chorzy poddani byli 6 siedmiodniowym cyklom ekspozycji lub braku ekspozycji na potencjalne wyzwalacze AF. Następnie uzyskiwali instruktarz modyfikacji stylu życia przez dalsze 4 tygodnie. Jakość życia oceniano kwestionariuszem AFEQT |
| Wyniki: | Do badania włączono 446 uczestników w średnim wieku 58 lat. Pierwotny punkt końcowy, czyli zmiana w jakości życia według kwestionariusza AFEQT po 10 tygodniach badania nie różniły się między grupami (1,7% vs 0,5%; p=0,17). Pacjenci zakwalifikowani do aktywnej eliminacji wyzwalaczy AF raportowali 40% mniej epizodów AF (RR - 0,60; 95% CI 0,43-0,83; p<0,0001). Dotyczyło to przede wszystkim takich czynników jak alkohol, odwodnienie, wysiłek. Picie alkoholu było związane ze zwiększeniem nasilenia epizodów AF w porównaniu z okresem eliminacji tej używki. Picie kawy nie wpływało na liczbę epizodów AF. |
| Wnioski: | Badanie wykazało, że indywidualne testowanie i eliminacja wyzwalaczy AF nie wpływało na poprawę zależnej od AF jakości życia, ale wiązało się z redukcją epizodów arytmii. Ostra ekspozycja na alkohol istotnie zwiększała ryzyko AF. |
