Kongres:

Autor opracowania:

Cel:

Celem badania EARLY AF była ocena krioablacji balonowej jako strategii pierwszego wyboru w porównaniu z AAD u chorych z AF.

Materiał i metodyka:

Było to badanie wieloośrodkowe (18 ośrodków kanadyjskich), randomizowane. Kryteria włączenia: wiek >18 lat, objawowe AF – przynajmniej 1 epizod arytmii potwierdzony elektrokardiograficznie w ciągu 24 miesięcy przed randomizacją. Do badania nie włączano chorych, gdy wcześniej regularnie przyjmowali AAD klasy I lub III w dawkach terapeutycznych. Zgodnie z wynikiem randomizacji pacjentów poddawano izolacji żył płucnych z zastosowaniem krioablacji balonowej lub stosowano AAD klasy I lub III. Ablację przeprowadzano przy użyciu kriobalonu Arctic Front Advance (Medtronic). U wszystkich badanych wszczepiano rejestrator arytmii (ILR - Reveal LINQ, Medtronic). Czas obserwacji: 1 rok. Pierwotny punkt końcowy: nawrót tachyarytmii przedsionkowej (AF, częstoskurczu przedsionkowego - AT lub trzepotania przedsionków – AFL) w okresie od 91 do 365 dnia od ablacji lub włączenia AAD, Wtórne punkty końcowe: brak objawowej arytmii, „ładunek” AF, jakość życia.

Wyniki:

Zgodnie z randomizacją 154 pacjentów zakwalifikowano do ablacji, a 149 do stosowania AAD. Średni wiek badanych wynosił 58 lat, a czas od początku wywiadu migotania 1 rok (mediana). Nawrót tachyarytmii przedsionkowe (AF/AFL/AT) stwierdzono u 42,9% chorych poddanych ablacji i u 67,8% otrzymujących AAD (HR 0,48; 95% CI 0,35-0,66; p<0,001). Arytmia objawowa nawróciła u 11% z grupy ablacji i u 26,2% z grupy AAD. Poważne zdarzenia niepożądane wystąpiły odpowiednio u 3,2% i 4,0% badanych.

Wnioski:

Wśród pacjentów z napadowym objawowym AF otrzymujących pierwsze leczenie z powodu arytmii nawroty tachyarytmii przedsionkowych występowały istotnie rzadziej u poddanych krioablacji balonowej niż u leczonych farmakologicznie, co potwierdzono ciągłym monitorowaniem rytmu serca. Publikacja w New England Journal of Medicine.