Kongres:

Autor opracowania:

Cel:

Ocena wykonalności i efektów terapii resynchronizujacej (CRT) opartej na zastosowaniu stymulacji obszaru lewej odnogi pęczka Hisa (LBBAP) (zamiast stymulacji prawej komory) w połączeniu ze stymulacją zatoki wieńcowej (CV) w międzynarodowym badaniu wieloośrodkowym.

Materiał i metodyka:

U nie kolejnych chorych ze wskazaniami do CRT zastosowano optymalizowaną przez użycie LBBAP (elektroda SelectSecure f-my Medtronic) stymulację resynchronizującą (LOT-CRT). Decyzje o dodaniu LBBA (lub CV) zależało od wykonującego zabieg, który kierował się suboptymalnym stymulacyjnym QRS i/lub danymi klinicznymi.

Wyniki:

Zabieg LOT-CRT był skuteczny u 91 ze 112 (81%) pacjentów. Wyjściowa charakterystyka badanych: wiek - 70±11 lat, LVEF- 28,7±9,8%, LVEDD - 62±9 mm, NT-proBNP - 5821±8193 pg/ml, LBBB - 42%, NIVCD - 22%, RVP - 23%, RBBB =12%. Charakterystyka procedury: fluoroskopia - 27,3±22 min, próg stymulacji LBBAP - 0,8±0,5V, amplituda załamka R - 10 mV. Zastosowanie LOT-CRT powodowało istotne zwężenie zespołu QRS z 182±25 ms wyjściowo do 144±22 ms (p<0,0001) i LBBAP (162±23 ms, p<0,0001). W trakcie obserwacji trwającej ≥3 miesiące LVEF zwiększyła się do 37±12%, LVEDD zmniejszył się do 59±9 mm, NT-proBNP zmniejszyło do 2514±3537 pg/ml, parametry stymulacji były stabilne, a poprawę kliniczną stwierdzono u 76% pacjentów (klasyfikacja NYHA zmniejszyła się z 2,9 do 1,9)

Wnioski:

Procedura LOT-CRT jest wykonalna, bezpieczna i zapewnia większą elektryczną resynchronizację niż BiV-CRT i mogłaby być alternatywną opcją dla BiV-CRT, szczególnie gdy daje ona suboptymalną elektryczną resynchronizację. Konieczne jest przeprowadzenie badania kontrolowanego z zastosowaniem randomizacji porównującego obie te metody.