ASTRO: Strategie ablacji w powtórnych procedurach u pacjentów z nawrotami migotania przedsionków pomimo trwałej izolacji żył płucnych
Autor opracowania:
Cel:
U znaczącej liczby pacjentów z problemem AF istnieje potrzeba ponownej ablacji. Jednak u osób z trwałą izolacją żył płucnych (PVI) nie wiadomo jaka powinna być optymalna strategia zabiegu. Celem badania była ocena porównawcza zabiegu empirycznego polegającego na izolacji metodą krioablacji uszka lewego przedsionka (LAA) w połączeniu z wszczepieniem zatyczki do uszka z zabiegiem indywidualizowanym polegającym na RF ablacji obszarów niskonapięciowych (LVA) w lewym przedsionku (LA)
Materiał i metodyka:
Było to badanie prospektywne, wieloośrodkowe, randomizowane, Ocenie wstępnej poddano 327 pacjentów, wśród których u 161 osób potwierdzono trwałe PVI. Zgodnie z wynikiem randomizacji do ramienia ablacji LVA włączono 79 pacjentów (grupa A) a do ramienia izolacji LAA – 82 (grupa B).
Wyniki:
Charakterystyka badanych: średni wiek – 68,6 lat, kobiety – 40%, przetrwałe AF – 66%, czas od pierwszego rozpoznania AF – 60 miesięcy, wymiar LA – 43 mm. Nawrót częstoskurczu przedsionkowego (AT) lub AF w grupie A stwierdzono u 51,7% (Cl 40,9%-65,4%) a w grupie B u 55,5% badanych (Cl 44,4%-69,2%) – p=0,81. Powikłania wystąpiły w grupie A u 5% a w grupie B u 13.4% leczonych. Badanie nie wykazało przewagi żadnej z zastosowanych metod re-ablacji. Z tego powodu przerwano je przedwcześnie po włączeniu 63% planowanych pacjentów.
Wnioski:
Badanie ASTRO nie wykazało przewagi izolacji LAA metodą krioablacji nad ablacją RF obszarów niskonapięciowych w LA w redukcji nawrotów AT/AF u pacjentów z trwałym efektem PVI, poddawanych re-ablacji.