ARTESIA: Ryzyko udaru mózgu i zatorowości obwodowej zależnie od wyjściowego czasu trwania i częstości występowania subklinicznego migotania przedsionków
EHRA 2024 |
| Autor opracowania: | Maria Trusz-Gluza |
| Cel: | Badanie ARTESIA wykazało, że u pacjentów z subklinicznym AF (SCAF) o czasie trwania ≥6 min i <24h z 1 z czynników ryzyka takich jak: wiek ≥55 lat i CHA2DS2-VASc ≥3, wiek ≥75 lat lub po przebytym udarze mózgu stosowanie apiksabanu wobec aspiryny redukuje ryzyko udaru o 27%. Celem wtórnej analizy była ocena, czy czas trwania SCAF lub częstość jego występowania wpływa na 1/ ogólne ryzyko udaru/zatoru obwodowego (ryzyko bezwzględne) oraz na 2/ redukcję ryzyka udaru przez apiksaban (ryzyko względne). | Materiał i metodyka: | Pacjentów grupowano zależnie od charakterystyki SCAF stwierdzonego w ciągu 6 miesięcy przed włączeniem do badania, uwzględniając czas trwania arytmii i częstość występowania. SCAF trwające <1h stwierdzono u 31,4% badanych, 1-6h u 43,3%, a >6h u 25,3%. Jakikolwiek epizod SCAF stwierdzono u 82,4% badanych, a ≥6 epizodów dotyczyło jedynie 22,6%. |
| Wyniki: | Ryzyko udaru było najniższe u osób bez stwierdzonego w ostatnich 6 miesiącach SCAF, u pozostałych osób było niskie (ok. 1%/rok), niezależnie od czasu trwania SCAF. Efekt stosowania apiksabanu w małym stopniu zależał od powyższego parametru (p=0,097), acz był większy u pacjentów ze SCAF <1h. Podobnie, ryzyko udaru było nieduże bez względu na liczebność epizodów SCAF. |
| Wnioski: | Wtórna analiza badania ARTESIA wykazała, że zarówno częstość występowania SCAF w ostatnich 6 miesiącach przed randomizacją jak i ich czas trwania nie modyfikują ryzyka udaru ani skuteczności leczenia apiksabanem. Pacjenci bez SCAF w ciągu ostatnich 6 miesięcy mieli mniejsze ryzyko udaru lub zatoru obwodowego. |
