ARTESIA: Ryzyko udaru mózgu i zatorowości obwodowej zależnie od wyjściowego czasu trwania i częstości występowania subklinicznego migotania przedsionków
Autor opracowania:
Maria Trusz-Gluza
Cel:
Badanie ARTESIA wykazało, że u pacjentów z subklinicznym AF (SCAF) o czasie trwania ≥6 min i <24h z 1 czynników ryzyka takich jak: wiek ≥55 lat i CHA2DS2-VASc ≥3, ≥75 lub po przebytym udarze mózgu stosowanie apiksabanu wobec aspiryny redukuje ryzyko udaru o 27%. Celem wtórnej analizy była ocena, czy czas trwania SCAF częstość jego występowania wpływa na>
Materiał i metodyka:
Pacjentów grupowano zależnie od charakterystyki SCAF stwierdzonego w ciągu 6 miesięcy przed włączeniem do badania, uwzględniając czas trwania arytmii i częstość występowania. SCAF trwające <1h stwierdzono u 31,4% badanych, 1-6h 43,3%, a>6h u 25,3%. Jakikolwiek epizod SCAF stwierdzono u 82,4% badanych, a ≥6 epizodów dotyczyło jedynie 22,6%.
Wyniki:
Ryzyko udaru było najniższe u osób bez stwierdzonego w ostatnich 6 miesiącach SCAF, u pozostałych osób było niskie (ok. 1%/rok), niezależnie od czasu trwania SCAF. Efekt stosowania apiksabanu w małym stopniu zależał od powyższego parametru (p=0,097), acz był większy u pacjentów ze SCAF <1h. Podobnie, ryzyko udaru było nieduże bez względu na liczebność epizodów SCAF.
Wnioski:
Wtórna analiza badania ARTESIA wykazała, że zarówno częstość występowania SCAF w ostatnich 6 miesiącach przed randomizacją jak i ich czas trwania nie modyfikują ryzyka udaru ani skuteczności leczenia apiksabanem. Pacjenci bez SCAF w ciągu ostatnich 6 miesięcy mieli mniejsze ryzyko udaru lub zatoru obwodowego.