CASTLE-HTx: Ablacja cewnikowa migotania przedsionków u pacjentów z ciężką niewydolnością serca
Autor opracowania:
Maria Trusz-Gluza
Cel:
Wiadomo, że ablacja migotania przedsionków (AF) u chorych z niewydolnością serca (HF) redukuje ryzyko zgonu i pogorszenia HF. Nie wiadomo natomiast, jaki może być jej efekt u chorych z ciężką HF kwalifikowanych do przeszczepu serca (HTx) lub użycia mechanicznego wspomagania krążenia (LVAD). Celem badania CASTLE-HTx było wykazanie, że ablacja AF u takich chorych jest lepsza niż leczenie farmakologiczne w aspekcie wpływu na śmiertelność, potrzebę użycia LVAD lub wykonania pilnego HTx.
Materiał i metodyka:
Było to badanie jednoośrodkowe, przeprowadzone w Niemczech, które obejmowało pacjentów z objawowym AF i ciężką HF, kierowanych celem kwalifikacji do HTx. Kryteria włączenia: objawowe AF, potencjalny kandydat do HTx, LVEF ≤35%, NYHA ≥II, wszczepione urządzenie z możliwością telemonitoringu. Zgodnie z randomizacją pacjenci albo mieli wykonaną ablację AF łącznie z leczeniem farmakologicznym zgodnym z bieżącymi wytycznymi lub otrzymywali wyłącznie leczenie farmakologiczne. Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgon z dowolnej przyczyny, wszczepienie LVAD lub pilna HTx.
Wyniki:
Do grupy ablacji przydzielono 97 pacjentów, a do grupy leczenia zachowawczego także 97 chorych. Charakterystyka badanej populacji: NYHA III odpowiednio 54% i 56% badanych, NYHA IV 12% i 15%, przetrwałe AF 56% i 56%, wymiar lewego przedsionka 49 mm i 48 mm. Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami w zakresie stosowanej farmakoterapii. Badanie zatrzymana na etapie ukończenia rocznej obserwacji. Ablację wykonano ostatecznie u 84% chorych w grupie ablacyjnej i u 16% w grupie odniesienia. Po upływie 18 miesięcy (mediana) obserwacji pierwszorzędowy punkt końcowy wystąpił u 8 chorych (8%) w grupie ablacji i u 29 chorych (30%) w grupie leczenia zachowawczego (HR 0,24; 95% CI 0,11-0,52; p<0,001). Zgon z dowolnej przyczyny stwierdzono odpowiednio u 6 chorych (6%) i 19 chorych (20%) (HR 0,29; 95% CI 0,12-0,72). Powikłania związane z ablacją wystąpiły odpowiednio u 3 i u 1 chorego.
Wnioski:
Wśród pacjentów z AF i ciężką HF zastosowanie optymalnej farmakoterapii i wykonanie ablacji AF spowodowało istotne zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia zgonu, potrzeby wszczepienia LVAD lub wykonania pilnej HTx.