Badanie STROKE-VT: Safety And Efficacy Of Periprocedural Direct Oral Anticoagulant Versus Aspirin Use For Reduction Of The Risk Of Cerebrovascular Events In Patients Undergoing Ventricular Tachycardia Radiofrequency Catheter Ablation
Autor opracowania:
Maria Trusz-Gluza
Cel:
Mimo że ablacje arytmii komorowych zaczęto wykonywać wcześniej niż ablacje migotania przedsionków, to mniej wiadomo na temat zasad leczenia przeciwkrzepliwego do tego typu zabiegów. Celem badania STROKE-VT było porównanie skuteczności i bezpieczeństwa zastosowania kwasu acetylosalicylowego (ASA) i leku z grupy doustnych antykoagulantów nie będących antagonistami witaminy K (NAOC) w redukcji okołoablacyjnego ryzyka mózgowych zdarzeń naczyniowych.
Materiał i metodyka:
Było to badanie prospektywne, wieloośrodkowe, z zastosowaniem randomizacji. Kryteria włączenia: chorzy poddawani lewostronnej ablacji komorowej metodą RF z powodu częstoskurczu komorowego (VT) lub dodatkowych pobudzeni komorowych. Zasady postępowania: w trakcie zabiegu: stosowano heparynę niefrakcjonowaną (ACT >350s), a następnie 3h po uzyskaniu hemostazy, zgodnie z wynikiem randomizacji (1:1), pacjent otrzymywał ASA (81 mg) lub NOAC (apiksaban, rywaroksaban lub dabigatran) . Badania kontrolne: MRI mózgu po 24h i 30 dniach od zabiegu. Pierwotny punkt końcowy: wystąpienie udaru mózgu lub TIA, oraz występowanie zmian w mózgu stwierdzanych w MRI.
Wyniki:
Do badania włączono 246 pacjentów. Mózgowe zdarzenia naczyniowe (TIA i udar mózgu) występowały rzadziej u leczonych NOAC (odpowiednio: 4,9% vs 18%, p<0,001 i 0% vs. 6,5%, p<0,001). W badaniu MRI, po 24h i 30 dniach bezobjawowe zdarzenia mózgowe również stwierdzano rzadziej w grupie NOAC w porównaniu z ASA (odpowiednio: 12% vs. 23%, p=0,03 i 6,5% vs. 18%, p=0,006).
Wnioski:
Zastosowanie NOAC po zabiegu ablacji RF z powodu arytmii komorowej wiązało się z redukcją ryzyka udaru lub TIA, a także bezobjawowych zmian naczyniowych w mózgu stwierdzanych w badaniu MRI.