Badanie SORT-AF: Redukcja otyłości przed ablacją migotania przedsionków
Autor opracowania:
Maria Trusz-Gluza
Cel:
Celem badania była ocena wpływu redukcji masy ciała u chorych z otyłością na wyniki ablacji AF.
Materiał i metodyka:
Było to badanie wieloośrodkowe i randomizowane. Kryteria włączenia: objawowe napadowe lub przetrwałe AF, BMI 30-40 kg/m², planowana ablacja AF. Pacjentów kwalifikowano albo do agresywnej redukcji masy ciała lub postępowania konwencjonalnego. Wyjściowo u wszystkich wykonywano badania w kierunku bezdechu sennego i wszczepiano im rejestrator zdarzeń arytmicznych (ILR). „Ładunek” AF oceniano co miesiąc. Wyjściowo, po 6 i 12 miesiącach wykonywano badanie echokardiograficzne i test wysiłkowy. Pierwotny punkt końcowy: różnica w „ładunku” AF pomiędzy 3 i 12 miesiącu po pierwszej ablacji.
Wyniki:
Do badania włączono 133 chorych w średnim wieku 60 lat. W grupie interwencyjnej uzyskano istotną redukcję masy ciała (spadek BMI z 34,9±2,6 do 33,4±3,6) w porównaniu z grupą odniesienia (p<0,001). „Ładunek” AF zmniejszył się istotnie po ablacji (p<0,001), jednak nie stwierdzono różnic w pierwotnym punkcie końcowym pomiędzy grupami (p=0,815, OR 1,143; 95%CI 0,369-3,613). Ponadto stwierdzono istnienie korelacji pomiędzy BMI i nawrotami AF u pacjentów z przetrwałym AF w porównaniu z pacjentami z napadowym AF (p=0,032). Powikłania po ablacji były rzadkie – 1 udar, bez tamponady.
Wnioski:
Stosując ciągłe monitorowanie rytmu serca z użyciem ILR wykazano, że ablacja AF jest zabiegiem skutecznym, a także bezpiecznym, również u otyłych pacjentów. Mimo że „ładunek” AF po ablacji był podobny w obu grupach, to jednak redukcja masy ciała wpłynęła korzystnie na wydolność wysiłkową badanych. Wyniki badania potwierdzają słuszność zalecanej tym chorym modyfikacji stylu życia.