Kongres:

Autor opracowania:

Cel:

Krwawienie i obawa przed krwawieniem stanowią duże wyzwanie dla stosowania DOAC u pacjentów z migotaniem przedsionków (AF). Prowadzi to do takich konsekwencji jak: nie zalecanie antykoagulacji, nieuzasadniona redukcja dawkowania oraz niedostateczna adherencja do zalecanego leczenia. Leki hamujące czynnik XIa stwarzają nadzieję na oddzielenie wpływów na hemostaże i trombozę. W badaniu 2 fazy PACIFIC-AF z asundeksianem stwierdzono niskie ryzyko krwawień, co dało podstawy do badania 3 fazy OCEANIC-AF. Celem było wykazanie, że asundeksian 50 mg/dz nie będzie gorszy od apiksabanu w prewencji udaru mózgu i zatorowości obwodowej, ale lepszy od apiksabanu w redukcji dużych krwawień.

Materiał i metodyka:

Było to badanie wieloośrodkowe, randomizowane i podwójnie zaślepione dla porównania asundeksianu 50 mg 1 x dz z apiksabanem 5 mg 2x dz (2 x 2,5 mg). Kryteria włączenia: AF z jednoznacznymi wskazaniami do antykoagulacji definiowanymi jako: CHA2DS2VASc ≥3 (mężczyzna) i ≥4 (kobieta) lub ≥2 (mężczyzna) i ≥3 (kobieta), gdy obecny minimum 1 dodatkowy czynnik ryzyka. Pierwszorzędowy punkt końcowy skuteczności: udar mózgu lub zator obwodowy. Pierwszorzędowy punkt końcowy bezpieczeństwa: duże krwawienie wg ISTH.

Wyniki:

W okresie od grudnia 2022 do listopada 2023 włączono do badania 14 830 pacjentów z zaplanowanych 18 000. IDMC zarekomendowało zatrzymanie badania ze względu na stwierdzaną mniejszą skuteczność asundeksianu wobec apiksabanu w zakresie prewencji udaru i zatoru obwodowego. Charakterystyka badanych w grupie asundeksianu (7 415 chorych) i apiksabanu: (7 395 chorych): wiek 74 vs 74 lata, kobiety 36 vs 35%, CHA2DS2-VASc 4,3 vs 4,3, utrwalone AF 31 vs 32%. Mediana czasu obserwacji: 160 dni. Udar mózgu lub zator obwodowy stwierdzono w grupie asundeksianu u 1,3%, a w grupie apiksabanu u 0,4% badanych (HR 3,79; 95% CI 2,46-5,83). Inne zdarzenia związane ze skutecznością: całkowita śmiertelność - 0,8 vs 1,0%, śmiertelność sercowo-naczyniowa (CV) - 0,8 vs 0,8%, CV zgon, zawał serca lub udar - 2,1 vs 1,0%. Duże krwawienie wg ISTH stwierdzono u odpowiednio 0,2% i 0,7% badanych (HR 0,32; 95% CI 0,18-0,55).

Wnioski:

Wśród pacjentów z AF wysokiego ryzyka udaru mózgu zastosowanie asundeksianu w dawce 50 mg 1x dz było związane z wyższą częstością występowania udaru lub zatoru obwodowego niż leczenie apiksabanem w okresie nim zatrzymano badanie przedwcześnie. W tym czasokresie mniej było natomiast dużych krwawień u leczonych asundeksianem niż apiksabanem, Inne badania z inhibitorami czynnika XIa są nadal prowadzone.