Wytyczne dotyczące stałej stymulacji serca wg zaleceń ESC 2021 – część 2

Kurs przeznaczony dla internistów, kardiologów, a szczególnie dla zajmujących się elektroterapią serca

Autor: Dr hab. n. med. Ewa Jędrzejczyk-Patej

Sporo lat upłynęło od wszczepienia pierwszego stymulatora serca (1958r., szpital Karolinska w Sztokholmie). Od tego czasu dokonał się oczywiście wielki postęp w tej dziedzinie, a urządzenie służy leczeniu chorych nie tylko z zaburzeniami automatyzmu i przewodzenia w sercu, ale także chorym z niewydolnością serca.

W bieżącym roku eksperci Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego opracowali nowe wytyczne poświęcone stymulacji resynchronizacji serca. Uprzedni dokument jest dość stary, bo pochodzi z 2013 roku. Aby przekazać Państwu dużą część informacji z tego dokumentu, a przede wszystkim te najważniejsze czyli rekomendacje, opracowaliśmy kurs dotyczący tej tematyki w dwóch częściach.

W części I dr med. Jan Ciszewski (nasz nowy współpracownik) skupił się na omówieniu podziału i kryteriów rozpoznania bradyarytmii, dość obszernie przedstawił zasady oceny pacjenta z takim problemem, a następnie zalecenia dotyczące wskazań do stałej elektrostymulacji serca w zaburzeniach automatyzmu oraz zaburzeniach przewodzenia na wszystkich poziomach układu przewodzącego, kończąc informacjami o postępowaniu okołozabiegowym.

W części II dr hab. Ewa Jędrzejczak-Patej omówiła alternatywne metody stymulacji serca, a przede wszystkim zalecenia dotyczące stymulacji serca w różnych sytuacjach szczególnych, takich jak: zawał serca, operacje kardiochirurgiczne, TAVI, wady wrodzone serca, kardiomiopatia przerostowa i rzadkie choroby dotyczące serca.

Zalecenia dotyczące resynchronizacji serca umieszczono w aktualizacji dotychczasowego kursu „Wskazania do terapii resynchronizującej serce”.

Zachęcamy do lektury – Ewa Jędrzejczyk-Patej, Jan Ciszewski i Maria Trusz-Gluza