Kongres:

Autor opracowania:

Cel:

Sama izolacja żył płucnych (PVI) jest niewystarczająca dla skutecznej ablacji u pacjentów z przetrwałym migotaniem przedsionków (AF). Nie potwierdzono jednak dotąd dodatkowych korzyści z ablacji linijnej jako uzupełnienia PVI. Celem badania PROMT-AF była ocena, czy dodatkowe poza PVI wykonanie ablacji linijnej w połączeniu z infuzją alkoholu do żyły Marshalla zwiększy szansę utrzymania rytmu zatokowego.

Materiał i metodyka:

Było to badanie wieloośrodkowe z zastosowaniem randomizacji (1:1). W grupie interwencyjnej wykonywano PVI + ablację linijną (strop lewego przedsionka, cieśń mitralna i żylno-trójdzielna) + infuzję alkoholu do żyły Marhalla. W grupie kontrolnej wykonywano jedynie PVI. Badaną populację stanowili pacjenci z przetrwałym AF (powyżej 3 miesięcy) poddawani pierwszej procedurze ablacji. Pierwszorzędowy punkt końcowy: brak jakiejkolwiek arytmii przedsionkowej trwającej >30 s, bez zastosowania leków antyarytmicznych po upływie 12 miesięcy od procedury. Nawroty arytmii monitorowano przy użyciu „noszonych” urządzeń do 1-odprowadzeniowej rejestracji EKG. Dodatkowo ustalono drugorzędowe punkty końcowe.

Wyniki:

Do badania włączono 498 pacjentów z przetrwałym AF. Charakterystyka badanej populacji: wiek – 61 lat, AF przetrwałe długotrwałe – 40,8%. Po 12 miesiącach 70,7% pacjentów z grupy interwencyjnej i 61,5% z grupy kontrolnej było wolnych od arytmii przedsionkowych (HR 0,73; 95% CI 0,54-0,99, p=0,045). Nie stwierdzono istotnych różnic (p=0,15) w ogólnej częstości występowania zdarzeń niepożądanych między grupami. Jednakże, u 7 pacjentów z grupy interwencyjnej stwierdzono zapalenie osierdzia lub obecność płynu w worku osierdziowym, czego nie wykazano w grupie kontrolnej.

Wnioski:

U pacjentów z przetrwałym AF linijna ablacja w połączeniu z infuzją alkoholową do żyły Marshalla i PVI istotnie poprawia wyniki zabiegu w porównaniu z izolowaną PVI.