ARREST-AF: Randomizowane badanie kliniczne nad wpływem na wyniki ablacji poprzez agresywną redukcję czynników ryzyka w migotaniu przedsionków
Autor opracowania:
Maria Trusz-Gluza
Cel:
Dotychczasowe badania obserwacyjne wskazują, że agresywna modyfikacja stylu życia i czynników ryzyka redukuje ryzyko nawrotu arytmii po ablacji migotania przedsionków (AF). Nadal brakuje jednak dowodów z badań randomizowanych (RCT). Celem badania ARREST-AF było wykazanie w badaniu RCT skuteczności takiego postępowania.
Materiał i metodyka:
Do badania włączano kolejnych pacjentów z objawowym napadowym lub przetrwałym AF przewidzianych do ablacji przezcewnikowej, u których BMI wynosiło ≥27 i obecny był jeden dodatkowy kardiometaboliczny czynnik ryzyka. Kryteria wykluczenia: poważna choroba strukturalna serca lub choroba układowa, przeciwwskazania do ablacji AF. Pacjentów randomizowano (1:1) do modyfikacji czynników ryzyka (RFM) lub do postępowania rutynowego. Pacjenci z grupy RMF byli prowadzeni w specjalistycznej klinice, gdzie korygowano zgodnie z wytycznymi AHA modyfikowalne czynniki ryzyka. W obu grupach leczenie AF było zgodne z wytycznymi poświęconymi AF. Izolację żył płucnych (PVI) wykonywano u każdego pacjenta, z rozszerzeniem zabiegu zależnie od decyzji elektrofizjologa. Pierwszorzędowy punkt końcowy: odsetek pacjentów bez nawrotu AF po ablacji. Wtórne punkty końcowe: nasilenie objawów, profil czynników ryzyka, wydolność wysiłkowa, potrzeba ponownej ablacji.
Wyniki:
Do badania włączono 122 pacjentów, do ramienia RFM 62, a do postępowania standardowego 60. Charakterystyka badanej populacji: wiek – 60 lat, mężczyźni – 67%, BMI - 33. Pierwszorzędowy punkt końcowy po 12 miesiącach stwierdzono odpowiednio u 41 (66%) i u 25 pacjentów (42%), (HR 2,18, 95% CI 1,25-3,70, p=0,004). Uzyskano poprawę w nasileniu objawów (p=0,009). Pacjenci z grupy RFM osiągnęli istotną statystycznie poprawę w zakresie profilu czynników ryzyka: masa ciała (p=0,005), skurczowe ciśnienie tętnicze (p=0,055), kontrola glikemii (p=0,04) i wydolność wysiłkowa (p=0,04).
Wnioski:
Wśród pacjentów z AF oraz podwyższonym BMI i jednym dodatkowym kardiometabolicznym czynnikiem ryzyka, agresywne zarządzanie czynnikami ryzyka w porównaniu z postępowaniem rutynowym redukuje ryzyko nawrotu arytmii w okresie 12 miesięcy po przezcewnikowej ablacji.