CRABL-HF: Wieloośrodkowe prospektywne randomizowane badanie porównujące wyniki przezcewnikowej ablacji migotania przedsionków pomiędzy krioablacją i ablacją RF u pacjentów z niewydolnością serca
Autor opracowania:
Maria Trusz-Gluza
Cel:
Migotanie przedsionków (AF) i niewydolność serca (HF) często współistnieją. Dotychczasowe badania wykazały przewagę ablacji AF nad leczeniem farmakologicznym w tej kategorii pacjentów. W większości badań posługiwano się energią prądu o częstotliwości radiowej (RF). Z kolei w badaniu FIRE and ICE dominowali pacjenci z napadowym AF, a ci z HFrEF byli wykluczani. Celem badania CRABL-HF była ocena skuteczności i bezpieczeństwa krioablacji balonowej (CB) u pacjentów z AF i HFrEF.
Materiał i metodyka:
Było to japońskie badanie prospektywne, wieloośrodkowe, randomizowane porównujące ablacje CB i RF u pacjentów z HFrEF. Kryteria włączenia: HF z LVEF ≤40%, rozpoznanie AF (z kryterium ≥30s), wiek 20-85 lat, świadoma zgoda. Kryteria wykluczenia: przebyta ablacja AF cewnikowa lub chirurgiczna, wymiar LA >55 mm, udział w innym badaniu klinicznym. Pacjentów randomizowano do ablacji CB lub RF. Pierwszorzędowy punkt końcowy: występowanie tachyarytmii przedsionkowej w trakcie rocznej obserwacji, z wyłączeniem 3-miesięcznego okresu zaślepienia bezpośrednio po zabiegu. Przez cały ten czas systematycznie 2-krotnie w ciągu doby wykonywano EKG. Wtórne punkty końcowe: roczna śmiertelność, hospitalizacje z powodu HF, zmiany w LVEF i objętości LA, jakość życia oraz czas procedury, powikłania, pomiar ciśnienia w LA przed i po zabiegu.
Wyniki:
Do badania włączono 110 pacjentów: 55 do grupy CB i 55 do grupy RF. Charakterystyka pacjentów: wiek - 68 vs 65 lat, przetrwałe AF - 70,9 vs 74,5%, choroba niedokrwienna serca - 63,7 vs 78,2%. Procedury ablacji: czas trwania - 101 vs 165 min (p<0,001), czas fluoroskopii - 21 vs 10 min (p<0,001), objętość infuzji w czasie ablacji - 180 vs 1053 ml (p<0,001), Pierwszorzędowy punkt końcowy wystąpił u 12 pacjentów (22,2%) w grupie CB i u 12 pacjentów (21,8%) w grupie RF. LVEF zwiększyła się z 32% do 50% u chorych poddanych CB a z 33% do 56% u poddanych RF. Powikłania wystąpiły jedynie u 1 pacjenta w grupie CB (krwiak zaotrzewnowy) i u 1 pacjenta w grupie RF (przetoka tętniczo-żylna).
Wnioski:
Ablacja balonowa AF okazała się nie być gorszą od ablacji RF u pacjentów z HFrEF, zarówno w zakresie nawrotu tachyarytmii przedsionkowych jak i korzystnego wpływu na funkcją lewej komory i lewego przedsionka. Dodatkowo, ablację CB można było wykonać w krótszym czasie, z mniejszym obciążeniem płynami, bez wzrostu ciśnienia w lewym przedsionku.